F26-164 - Genisto villarsii-Anthyllidetum montanae (Allier & Ritter 1971) J.-M. Royer & Ferrez 2020

Prodrome des végétations de France décliné (PVF2)

Synécologie

Pelouse parfois pâturée par les ovins ; substratum calcaire fissuré ; crêtes dénudées ; sols superficiels très perméables ; sites ventés, déneigés en hiver, pluviométrie élevée, contrastes thermiques importants ; pentes plus ou moins marquées (5° à 25°), rarement nulles, en toutes expositions ; étage supraméditerranéen (1 160-1 520 m).

Nom cité du syntaxon

Genisto villarsii-Anthyllidetum montanae (Allier & Ritter 1971) J.-M. Royer & Ferrez ass. nov. hoc loco.

Synonymes

Genistetum villarsii Allier & Ritter 1971 non Braun-Blanq. & Mosseray 1937 ; Genisto villarsii-Anthyllidetum montanae (Allier & Ritter 1971) Valls 2003 nom. inval. (art. 3o).

Type nomenclatural

Rel. 15 (typus nominis) du tab. 2 in Allier & Ritter (1971, Annales littéraires de l’Université de Besançon les Belles Lettres, Cahiers de géographie de Besançon 21 : 291).

Physionomie

Pelouse rase, plus ou moins ouverte (50 à 80% de recouvrement, rarement davantage), constituée de diverses hémicryptophytes et chaméphytes, codominée par Anthyllis montana, Carex humilis, Globularia cordifolia. Faciès à Astragalus vesicarius, Genista pulchella, Helianthemum italicum.

Combinaison caractéristique d'espèces

Allium sphaerocephalon, Anthyllis montana, A. vulneraria subsp. rubriflora, Asperula cynanchica, Bromopsis erecta, Carex humilis, Coronilla minima, Dianthus godronianus, Festuca cinerea, Galium corrudifolium, Genista pulchella, Globularia cordifolia, Helianthemum italicum, Iberis saxatilis, Koeleria vallesiana, Lavandula angustifolia, Potentilla verna, Sempervivum calcareum, Seseli montanum, Stipa gallica, Teucrium montanum, Trinia glauca. Autres espèces diagnostiques : Androsace villosa, Astragalus vesicarius, Scorzonera austriaca.

Variations

Allier & Ritter (1971) mentionnent une variante dépourvue de Genista pulchella, mais avec Helianthemum apenninum, Poa molinerii, Sedum ochroleucum.

Synchorologie

Territoire d’observation : Drôme (Baronnies).

Axes à développer

- synécologie à compléter, insuffisante ;
- aire géographique à préciser, présence probable ailleurs dans les Préalpes du Sud.

Bibliographie

Allier C. & Ritter J., 1971 ; Valls A., 2003.

Bibliography

 Royer J.-M. & Ferrez Y., 2020. Contribution au prodrome des végétations de France : les Festuco – Brometea Braun-Blanq. & Tüxen ex Klika & Hadač 1944. Doc. phytosoc., série 3, 13 : 7-302. (Source)