57c-165 - Querco ilicis-Tilietum platyphylli Corriol & Chaney 2011

Prodrome des végétations de France décliné (PVF2)

Synécologie

Forêt thermophile, supraméditerranéenne, mésoxérophile, acidiclinophile, sur éboulis siliceux mobile.

Nom cité du syntaxon

Querco ilicis-Tilietum platyphylli Corriol & Chaney 2011 (Rev. For. Fr. LXII (3-4) : 229).

Synonymes

Buxo sempervirentis-Tilietum platyphylli Rameau, Chevallier, Bartoli & Gourc 2001 nom. inval. (art. 2b) p.p.

Type nomenclatural

Holotypus typicum : rel. 229 p 229 in Corriol & Chaney 2011.

Physionomie

Peuplement de Tilleul à grandes feuilles, mêlé de nombreuses essences postpionières : Frêne commun, Chênes vert, sessile et pubescent, Érables de Montpellier, champêtre et à feuilles d’obier. Strate arbustive diversifiée, avec Corylus avellana, Daphne laureola, Hippocrepis emerus, Euonymus europaeus. Strate herbacée recouvrante. Humus de forme mésomull.

Combinaison caractéristique d'espèces

Acer monspessulanum, A. opalus, Fraxinus excelsior, Quercus ilex, Tilia platyphyllos. Arabis turrita, Agrostis capillaris, Asparagus acutifolius, Asplenium adiantum-nigrum, A. onopteris, A. trichomanes, Corylus avellana, Daphne laureola, Euonymus europaeus, Helleborus foetidus, Hippocrepis emerus, Polypodium interjectum, Rubia peregrina, Stellaria holostea, Teucrium scorodonia.

Synchorologie

Pyrénées orientales.

Bibliographie

Chevallier H., Bartoli M. & Gourc J., 2001 ; Corriol G. & Chaney M., 2011.

Bibliographie

 Renaux B., Timbal J., Gauberville C., Thébaud G., Bardat J., Lalanne A., Royer J.-M. & Seytre L., 2019. Contribution au Prodrome des végétations de France : les Carpino betuli-Fagetea sylvaticae Jakucs 1967. Doc. phytosoc., série 3, 11 : 1-423. (Source)